1. Metoda Shainina jako jedna z czterech podstawowych działów metodyki planowania doświadczeń (ang. DoE – Design of Experiments).
2. Zredukowanie liczby czynników, wpływających na optymalizowany proces, przy jednoczesnej małej liczbie wymaganych eksperymentów.
3. Wrażliwość na występowanie interakcji międzyczynnikowych.
4. Podstawowe narzędzia metody Shainina: a. karty Multi-Vari, b. poszukiwanie składowych (ang. Component Search), c. porównania w parach (ang. Paired Comparisons), d. poszukiwanie zmiennych (ang. Variables Search), e. B vs. C (ang. Beter-versus-Current), f. RTP (ang. Realistic Tolerance Parallelogram).
5. Zastosowanie Metody Shainina w różnych fazach projektu
Ćwiczenia: liczne przykłady.
Umiejętność wykorzystania metody Shainin do optymalizacji procesów produkcyjnych.
Zmniejszenie kosztu ustalenia optymalnej nastaw i regulacji procesu.
Umiejętność wykrywania tzw. czynników Red X - maksymalnie oddziaływujących na proces przy minimalnej ilości wymaganych eksperymentów
Doskonalenie procesu przy uniknięciu stosowania zaawansowanych metod statystycznych.?
- inżynierowie procesu
- specjaliści ds. ciągłego doskonalenia (CIP)
- kierownicy ds. jakości, inżynierowie jakości
- Six Sigma Black Belt i Green Belts
Metoda Shainin jako połączenie metody Taguchi i Six Sigma przeznaczona jest do optymalizacji procesów produkcyjnych.
Odpowiada na pytanie jak najtańszym kosztem dowiedzieć się jak zmodyfikować nastawy i wyregulować proces.
Dedykowana jest jako narzędzie doskonalące proces produkcyjny dla specjalistów ciągłego doskonalenia, inżynierów procesu, Six Sigma Green Belts i Black Belts szczególnie w fazie Improve.
Metoda Shainin jest silnie zmodyfikowaną metodą Taguchi mająca na celu wykrywanie czynników maksymalnie oddziaływujących (tzw. Red X) na obiekt badany przy minimalnej ilości wymaganych eksperymentów.
Cechą szczególną metody Shainina jest położenie nacisku na prostotę realizacyjną i stosunkowo nieduże zaangażowanie zaawansowanych metod statystycznych.
Tym samym wymagany poziom znajomości metod matematycznych i statystycznych jest dużo mniejszy niż w przypadku klasycznego DoE.
Metoda Shainina charakteryzuje się zdolnością do bardzo szybkiego redukowania liczby czynników, których wpływ na optymalizowany proces jest badany.
Jednocześnie liczba wymaganych eksperymentów jest mała.