PRZEGLĄD NORMY PN-ISO ORAZ ISO DOTYCZĄCYCH KART KONTROLNYCH - QnowHow - TQM Soft
Accessibility settings
Increase line height
Increase letter spacing
No animations
Reading line
Text to speech
Bigger cursor

WE INSPIRE
TO QNOW HOW

QnowHow is a piece of solid knowledge provided by the best professionals working in the TQMsoft team.

 

 

PRZEGLĄD NORMY PN-ISO ORAZ ISO DOTYCZĄCYCH KART KONTROLNYCH

PRZEGLĄD NORMY PN-ISO ORAZ ISO DOTYCZĄCYCH KART KONTROLNYCH

08.06.2017
PRZEGLĄD NORMY PN-ISO ORAZ ISO DOTYCZĄCYCH KART KONTROLNYCH

Karty kontrolne to prosta technika graficzna pozwalająca na monitorowanie zachowania się procesu ze względu na zmienność w czasie. W zależności od sposobu konstrukcji karty może ona służyć do oceny stabilności procesu w znaczeniu statystycznym (w przypadku gdy jest konstruowana za pomocą tzw. metody stabilizacyjnej tj. na podstawie wstępnych danych pochodzących z procesu), bądź do weryfikacji czy proces spełnia określone wymagania np. co do zdolności jakościowej (gdy jest konstruowana metodą projektową).

Od roku 2012 do chwili obecnej  ukazują się kolejne  części normy ISO 7870 „Control charts” przedstawiające szczegółowo sposób i możliwości wykorzystania kart kontrolnych do monitorowania procesów.

W przedstawianym poniżej przeglądzie odwołamy się najpierw do starszych polskich wydań norm ISO. Oczywiście, pomijamy jeszcze wcześniejsze normy PN z tego zakresu bo to już dawna historia.

Normy PN-ISO.

Normą wprowadzającą jest PN-ISO 7870:2006 „Karty kontrolne. Ogólne wytyczne i wprowadzenie”. Jest to bardzo dobre, kompletne, wprowadzenie do tematu. Oczywiście najwięcej miejsca zajmuje przedstawienie kart kontrolnych Shewharta ale znalazło się również miejsce na przedstawienie tzw. kart pochodnych takich m. n. jak wielowymiarowe, trendu, ruchomej średniej i ruchomego rozstępu, wykładniczo ważonej ruchomej średniej (EWMA), sum skumulowanych (CUSUM) i kart akceptacji procesu. Norma zawiera także bardzo interesujące praktycznie informacje nt. kryteriów skutecznego wykorzystania kart kontrolnych.

Z praktycznego punktu widzenia najważniejsze znaczenie ma norma PN-ISO 8258+AC1:1996 „Karty kontrolne Shewharta”, w której przedstawiono zasady konstrukcji i posługiwania się kartami Shewharta najczęściej wykorzystywanymi w praktyce. Pomimo, że od wydania tej normy minęło już ponad 20 lat to jej tekst jest wciąż aktualny.

Pozostałe wydania polskie to:

  • PN-ISO 7873:2001 „Karty kontrolne wartości średniej z wewnętrznymi granicami kontrolnymi” – karty te przy spełnieniu określonych warunków konstrukcyjnych mogą być bardziej czułe na zmiany położenia procesu od klasycznych kart kontrolnych Shewharta
  • PN-ISO:2001 „Karty akceptacji procesu” – stosuje się w sytuacji gdy dopuszczalne jest przesunięcie procesu jeśli chodzi o położenie. Podobnie jak karta z tzw. poszerzonymi liniami, karta akceptacji procesu zastępuje klasyczną kartę kontrolną Shewharta dla wartości średniej, która w przypadku akceptowalnych zmian w położeniu procesu mogłaby zachęcać do  zbędnego „manipulowania” procesem, czyli jego przesterowania.

Normy ISO.

Aktualną obecnie jest  norma ISO 7870 „Control charts”, składająca się 6 następujących części:

  • ISO 7870-1:2014 Part 1: „General guidelines”
    Treść odpowiada ogólnie wspomnianej wcześniej normie PN-ISO 7870:2006 „Karty kontrolne. Ogólne wytyczne i wprowadzenie”, dodatkowo zwrócono uwagę m.in. na dane skorelowane oraz znaczenie systemu pomiarowego
  • ISO 7870-2:2013 Part 2: „Shewhart control chart”
    Jest to z kolei nieco zmodyfikowany odpowiednik również wspomnianej wcześniej normy PN-ISO 8258+AC1:1996 „Karty kontrolne Shewharta”. Zaprezentowane obecnie podejście ma charakter bardziej praktyczny od poprzedniego. Przykładowo, poprzednio jako sposób interpretacji karty przedstawiono osiem kryteriów Nelsona [2] , czego w praktyce się nie wykorzystuje. Teraz, w tekście zasadniczym podaje się – i słusznie -  tylko cztery podstawowe kryteria Nelsona, natomiast wszystkie kryteria podane są do wiadomości zainteresowanych w  Aneksie B.
  • ISO 7870-3:2012 Part 3: „Acceptance control charts”
    Poza zmianami redakcyjnymi ułatwiającymi lekturę tej części, zawartość merytoryczna odpowiada scharakteryzowanej już normie PN-ISO:2001 „Karty akceptacji procesu”.
  • ISO 7870-4:2011 Part 4: “Cumulative sum charts”
    Jest o norma bardzo szczegółowo przedstawiająca zasady konstrukcji oraz interpretacji karty sum skumulowanych. Karty te, niezależnie od techniki prowadzenia (V-maska, tabelaryczna) cechują się zdecydowanie lepszą czułością detekcji niewielkich zmian w położeniu procesu – technika bardzo interesująca, a biorąc pod uwagę możliwość wsparcia komputerowego (Minitab, itp.) nie sprawiająca dodatkowych problemów rachunkowych
  • ISO 7870-5:2014 Part 5 „ Specialized control charts”
    Pod tym tytułem mieszczą bardzo użyteczne w praktyce karty, mi.in.:  ruchomej średniej i ruchomego rozstępu, dla procesów z trendem, karty w przypadku rozkładów innych od rozkładu normalnego, tzw. karty standaryzowane w przypadku oceny alternatywnej. Wydaje się, że obok części drugiej omawianej normy poświęconej kartom Shewharta jest to część najbardziej interesująca.
  • ISO 7870-6:2016 Part 6: „EWMA chart”
    Z punktu widzenia przeznaczenia kartę wykładniczo ważonej ruchomej średniej (EWMA) można traktować jako alternatywę dla karty sum skumulowanych (CUSUM) przedstawionej w Części 4. Od strony praktyczniej karta EWMA  to prostszy w użyciu zamiennik karty CUSUM.

Proponowane szkolenia:

STATYSTYCZNE STEROWANIE PROCESEM SPC – SZKOLENIE ZAAWANSOWANE

STATYSTYCZNE STEROWANIE PROCESEM SPC - SZKOLENIE PODSTAWOWE

SPC Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU MS EXCEL

SPC W PRZYPADKU KRÓTKICH SERII

STATYSTYCZNE STEROWANIE PROCESEM SPC- WARSZTATY DLA OPERATORÓW

STATYSTYCZNE STEROWANIE PROCESEM SPC Z ANALIZĄ SYSTEMÓW POMIAROWYCH MSA

Similar in category

Jedno OEE – wiele możliwości

Jedno OEE – wiele możliwości

Robert Głos
Robert Głos
Trener TQMsoft
Praktyczne podejście do kalkulacji i interpretacji wskaźnika OEE. OEE jest wskaźnikiem efektywności, który pozwala nam porównywać, analizować i doskonalić, efektywność wykorzystania zasobów technicznych w procesach produkcyjnych. Odbywa się to dzięki identyfikacji i eliminacji marnotrawstwa, pogrupowanego do trzech kategorii (strat wynikających z Dostępności, Wykorzystania i Jakości). OEE integruje wykorzystanie czasu pracy zasobów technicznych i wykorzystanie materiałów. Mówiąc najprościej – identyfikuje procent czasu produkcji, który jest naprawdę produktywny.
18.07.2023
Learn more